O que ocorreu hai dez días foi unha traxedia humana, ecolóxica e económica tal que tardaremos moito en avaliala e asimilala, aínda que o lume sexa habitual no monte desde hai medio século, afortunadamente sen a crueza destes incendios.
Que os cidadáns non saibamos quen queima o monte, é posible, e incluso que nos medios informativos sexa difícil determinar por que arden os montes e quen os fai arder. Pero o que me costa traballo asumir é que o goberno da Xunta e o de Madrid, cos demais gobernos autónomos, non saiban por que arden os montes, por que aparecen tantos focos simultaneamente, por que non se da detido aos culpables ao nivel que sexa, e por que non se emprende unha campaña preventiva dos lumes a conciencia, con ganas, sabendo o que hai que facer e facéndoo.
Pero se me é difícil pensar que na Xunta non saben o que está pasando, eme imposible estimar que as forzas e corpos de Seguridade do Estado non están ao tanto da cuestión.
A Policía nacional está nas capitais da provincia e localidades importantes. Parece que non é cousa deles. Pero a Garda Civil está en todos os concellos, patean os camiños e os montes, non se move unha persoa no rural que non controlen. ¿Non saben quen queima o monte?
A policía autonómica ten patrullas polo rural para descubrir infraccións urbanísticas e outras irregularidades. ¿Só miran para esas cuestión administrativas? Paréceme moi raro que non saiban nada. Que non o digan é outra cousa.
Controlados como estamos a nivel persoal, administrativo, económico, de actividades, non se sabe quen queima o monte… Eu en tempos cría que o sabía. Porque fun testemuña, sendo neno, comezo dos anos sesenta, de como o Patrimonio Forestal, coa fórmula legal que fose, lles roubou os montes aos veciños, que deixaron de poder ter vacas e bestas en liberdade no monte comunal, por estar plantado de pinos. Cando anos despois eu preguntaba aos meus parentes da aldea quen queimaba o monte, sorrían de lado e torcían o fociño. A vinganza non tiña présa
Medio século despois, paréceme raro que os políticos torzan o fociño, e sen sorrir, pidan ao ceo que chova. Alguén ten que saber, e non só os incendiarios, quen e por que queima o monte.
