Un ano mais, lamentablemente, desde a Asociación Si, hai saída contra a violencia de xénero vemonos na necesidade de denunciar o peche do Punto de Encontro Familiar durante aprimeira quincena do mes de Agosto. Non se pode cualificar, no nos xuízo, mais que de tremenda irresponsabilidade este peche cando mais preciso é, en pleno período vacacional, e ante o desolador panorama que estamosa vivir en canto a violencia de xénero, que medra de día en día e non deixa de cobrarse vidas.
Non esquezamos que cando os proxenitores acuden ao Punto de Encontro a realizar o intercambio dos menores, non o fan por decisión propia ou por puro capricho, se non que setrata dunha resolución xudicial cando o xuíz detecta unha situación de conflito ou mesmo de perigo.
Se a este peche lle unimos a situación da Ufam da Comisaría practicamente baleira durante todo o verán, como vimos denunciando ano tras ano, o que implica unha desprotección case total para as vítimas de violencia machista e os seus fillos, o verán convértese nunha auténticaruleta rusa para estas mulleres o para os menores, que se ven totalmente indefensos e desprotexidos cando mais o precisan.
Como cada ano, reiteramos o noso respecto polo dereito ao descanso e as vacacións do persoal do Punto de Encontro, pero o que non cabe na cabeza de ninguén, ante a situación tan grave que estamos a vivir no que atinxe a violencia machista, e que este non sexasubstituído durante as súas vacacións, cando se están destinando recursos económicos para outros fins de dubidosa ou ningunha eficacia.
Esta é unha evidencia mais da auténtica concienciación que existe en canto a loita contra aviolencia de xénero, principalmente por parte daqueles e daquelas que, a partir do mes de setembro, non dubidarán en enarborar pancartas, organizar un evento tras outro, para os calessempre hai recursos, e, en definitiva, en utilizala para sacarlle rendemento, e en dar leccións de feminismo e de implicación.
Namentres, as vítimas, aos seus fillos e fillas, non lles queda mais opción que confiar na sorte e en que o verán, que para eles é sinónimo de medo e desprotección, non remate de xeito tráxico.
