A Garda Civil puido constatar a existencia de novas tendencias no campo das estafas mediante novas tecnoloxías dirixidas ao sector laboral do taxi, baseada na utilización de novos sistemas de pago.
É normal no sector do taxi a solicitude dos seus servizos por parte das compañías aseguradoras para o traslado de asegurados que sofren algún tipo de incidente, sinistro ou accidente. Froito desa relación e da confianza existente entre ambas as partes, e como complemento a esta actividade, en ocasións a aseguradora acorda de maneira máis ou menos formal co propio taxista que este adiante o pago dalgunha prestación do seguro en favor do usuario. Normalmente son gastos por incidencias que a mencionada aseguradora non pode aboar no mesmo momento por razóns de urxencia, pero que posteriormente devólvelle ao taxista.
O engano no que se basean os estafadores radica en explotar a relación de colaboración e confianza existente entre algunhas empresas de seguros e determinados taxistas. Na inmensa maioría dos casos detectados o delincuente, facéndose pasar por un empregado dunha compañía de seguros, contacta mediante chamada directa ao teléfono móbil do taxista para estafar onde se lle require para o traslado dun asegurado. No transcurso da contratación do servizo, ao taxista demándaselle unha “xestión urxente” que debe ser emendada mediante o pago dunha cantidade de diñeiro.
Para iso ínstaselle á compra de códigos de pago ou a realizar ingresos a través de caixeiros automáticos de entidades bancarias concertadas para poder dar solución á vicisitude. Dentro do proceso de engano, a vítima remitirá os códigos obtidos por calquera de ambas as plataformas á “suposta” aseguradora. Posteriormente consolidan o engano ampliando a información desde unha suposta conta de correo corporativa da aseguradora (simulada), achegando unha serie de dato que axudan a dar aparencia de verosimilitude. Unha vez que o autor da estafa ten na súa poder os códigos adoita remitir ao taxista a unha localización para o traslado contratado.
Os taxistas son conscientes da estafa unha vez que non atopan ás persoas para trasladar, ignorando a suposta aseguradora contratante a partir dese momento todas as canles previas de comunicación. Tras poñerse en contacto coa aseguradora real, esta infórmalles que non teñen coñecemento desa actuación. É probable que a información na que se basean as técnicas de engano fose obtida polo delincuente mediante enxeñería social a partir de datos recompilados de fontes abertas, especialmente a extraída de redes sociais.
