ADEGA vén de recibir Auto do Tribunal Superior de Xustiza de Galiza polo que acolle a pretensión da organización ecoloxista desuspender cautelarmente o proxecto eólico Neboada, nos concellos de Quiroga e Ribas de Silda Rúa na provincia de Lugo e A Pobra de Trives, San Xoán de Río e Vilamartín de Valdeorras en Ourense. Desta maneira, o alto tribunal galego deixa sen efecto a resolución da Dirección Xeral de Planificación Enerxética do pasado 2 de xuño de 2023 pola que se autorizaba o proxecto, cando menos, ata que non haxa sentenza firme relativa ao recurso contecioso-administrativo interposto por ADEGA contra este polígono eólico.
A única parella de aguia real da provincia de Lugo, en perigo
O P.E. Neboada forma parte dun único macroproxecto eólico de 65 MW de potencia xunto cos chamados Orballeira e Xeada, ambos recorridos xuridicamente por ADEGA e este último tamén paralizado cautelarmente a instancias da asociación. Os tres comparten infraestruturas, están promovidos por empresas que forman parte dunha mesma matriz de accionistas e suman un total de9 aeroxeradores de 220 metros de altura nas montañas do Courel, Valdeorras e Ribeira Sacra. Este macropolígono eólico afectaría de forma crítica a supervivencia da única parella de aguia real da provincia de Lugo.
Ademais, este proxecto eólico, situado nos límites do espazo Rede Natura Ancares-Courel, incidiría negativamente no proceso de recuperación e expansión do oso pardo polas montañas orientais galegas. Tamén se atopa dentro da Reserva da Biosfera Ribeira Sacra e Serras do Oribio e Courel, e no corredor ecolóxico de tres espazos naturais protexidos: ZEC Ancares-Courel, ZEC Macizo Central e ZEC Enciña da Lastra; nunha área prioritaria para a protección da avifauna.
O Tribunal Superior de Xustiza de Galiza considera suficientes os indicios achegados pola organización ecoloxista ADEGA como proba dos elementos ambientais “altamente sensibles” que se verían danados de levarse adiante a construción do polígono eólico Neboada. En concreto, a sala entende que “concorre a circunstancia dunha proximidade relevante a espazos xa caracterizados ambientalmente como altamente sensibles, quer por pertenceren xa á Rede Natura, quer por estaren previstos para a súa ampliación”. Ademais, o tribunal recolle no seu auto que “a acreditación dun risco de dano irreparable ou de difícil reparación derivado da execución das obras é clara”.
