Nos libros de estudo dos anos sesenta, a conquista de España polos árabes como outros moitos asuntos vitais, resumíase nun par de frases, falando de Don Rodrigo, de problemas dinásticos, conflitos entre a nobreza e complicidade hispana. Nada souben da raíña Egilona ata a lectura do libro de Manuel Romay que revive a historia da esposa do último rei godo, e a fai protagonista dunha ficción histórica que nos adentra de xeito xenial nunha época apaixonante.
Romay fai gala de fondo coñecemento histórico e axil narrativa en todas as súas obras e demóstrao de novo adentrándose nos comezos do século VIII, coa agonía do reino godo e a expansión do Califato, que viña de conquistar o norte de África e atopou na península un paraíso coas portas francas.
Usa o escritor artificio enxeñoso para presenciar os feitos, conversar coas persoas, testemuñar actitudes para conseguir unha perspectiva total superando as barreiras de espazos e tempos, e facer minucioso estudo da situación de Hispania e do Califato, onde se entrecruzan os intereses públicos cos personais, as crenzas coas ansias de poder, as riquezas materiais coas miserias persoais.
A historia de Egilona, muller en sociedade e tempos patriarcais, é un facho de luz sobre un tempo da historia nunca ben coñecido, no que as personaxes – coma nun teatro intemporal – reviven os seus papeis, soñan futuros imposibles, aman ou sofren, sometidos a poderes implacables.
“Egilona, reina cristiana y sarracena” é un anaco da gran historia de Hispania, desmiuzada con inxenio para que poidamos coñecer o acontecido como se ocorrira arredor de nós.
“Egilona, reina cristiana y sarracena”. Manuel Romay López.Seleer,2023.
